Over de bijbelse achtergrond, over diaconie in onze tijd en over de organisatie van de diaconie in Vlaardingen, vindt u hier informatie.

Bijbelse achtergrond en geschiedenis van het diaconaat

Diaconie is afgeleid van het Griekse woord diakonia. Het betekent dienst, dienen. Vanaf het allereerste begin heeft de kerk dit als een van haar belangrijkste taken gezien: het dienen van je naaste, van de mensen en van de wereld. Door dienstbaar te zijn aan mensen en aan de samenleving, dichtbij en ver weg, geven de kerken concreet gestalte aan de bijbelse boodschap. In de bijbel geldt niet het recht van de sterkste, maar van de zwakste. Telkens weer klinkt de oproep om samen te werken aan een rechtvaardige samenleving. Het is Gods bedoeling dat de wereld en ieder mens tot zijn recht komt. De kerk geeft daar in het diaconaat, in alle bescheidenheid, handen en voeten aan.

Daarmee volgt de kerk het voorbeeld van Jezus, die zei dat ‘Hij gekomen was om te dienen’, om diaken te zijn. Zijn boodschap had de uitwerking dat er steeds meer mensen door geraakt werden: mensen die anderen, de meest kwetsbaren, wilden dienen, door te helpen en voor hen op te komen.

Twee bijbelse kernwoorden, die in verband met de diaconie voorop staan, zijn barmhartigheid en gerechtigheid.

In de bijbel kunnen we het verhaal lezen van de Barmhartige Samaritaan als illustratie van de vraag: wie is je naaste? En hoever ga je in je bewogenheid?  Een oude kerkelijke traditie noemt zeven werken van barmhartigheid. Het zijn werken die voorkomen in bijbelse teksten (o.a. Matteüs 25). Door deze werken van barmhartigheid te doen, kunnen we mensen helpen die in hun persoonlijke en menselijke waardigheid zijn aangetast: de hongerigen voeden | de dorstigen laven | de zieken bezoeken | de naakten kleden | de vreemdelingen herbergen | de gevangenen bezoeken | de doden begraven.

Diaconie is meer dan alleen maar liefdadigheid. De diaconie wil zich er ook voor inzetten dat mensen tot hun recht komen en dat hen recht wordt gedaan, dat zij niet onderdrukt of monddood gemaakt worden. Zij zal soms ook dus ook de stem versterken van mensen die in hun bestaan worden bedreigd en in hun waardigheid aangetast. Het  helpen door de diaconie zal  ook vaak helpen onder protest zijn.

Het diaconaat, het helpen van mensen, heeft zich door de eeuwen heen ontwikkeld. Overal in het land herinneren de talrijke diaconale gasthuizen, armenbakkerijen, hofjes en weeshuizen aan de hulp vanuit de kerken. Na de tweede wereldoorlog kwamen de diakenen met andere initiatieven, zoals bejaardenhuizen, het maatschappelijk werk en de jeugdzorg. Ook in deze tijd zijn er, ondanks de sociale wetgeving en de daarbij horende voorzieningen nog altijd mensen die aan de rand van onze samenleving een moeizaam bestaan leiden. De diaconie probeert hen te helpen, onder het motto: 'helpen waar geen (andere) helper meer is'.

Behalve het diaconaat, de hulp aan mensen dichtbij, in stad en regio, is er ook het werelddiaconaat. Dat wil zeggen hulp - voor korte of langere tijd - aan mensen elders in de wereld.

Het diaconale werk wordt gedaan door diakenen en diaconale medewerkers maar het is nadrukkelijk ook een opdracht voor álle leden van de kerkelijke gemeente om naar elkaar om te zien.


Zie ook:
Diaconaat vandaag
Helpen waar geen helper is
Diaconaal Consulent
Organisatie
De toekomst van de diaconie